«ΟΙ ΒΟΣΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ !!!»

Άρθρο του Γερ. Φιλιππάτου

Μια απίστευτη θεατρική παράσταση με στοιχεία τόσο από Μολιέρο όσο κι από μοντέρνο χολυγουντιανό θρίλερ παρουσιάζεται προκλητικά στο Κεφαλονίτη και Θιακό, που έχουμε τονίσει επανειλημμένως-μέχρι του σημείου να γινόμαστε κουραστικοί για ορισμένους αναγνώστες-ότι δεν θα είχε ανάγκη για να διασκεδάσει με το θρασύτατο φαρισαϊσμό ορισμένων, αν η πεποίθηση ότι είναι και πάλι το θύμα δεν του δημιουργούσε έντονα συναισθήματα οργής και αγανάκτησης, αν δεν αποκαλύπτονταν ανάγλυφα η κατάντια και η πλήρης εξαχρείωση προσώπων και θεσμών αυτού του νησιού.
Αντί λοιπόν να εντρυφήσουμε σε εποικοδομητικές προτάσεις, ανοίγοντας ουσιαστικά τον πολιτικό διάλογο εν’ όψη των αυτοδιοικητικών εκλογών, ασχολούμαστε με αχυράνθρωπους πασόκους εκ’ Ληξουρίου και διαρροές εγγράφων, απατημένους πολιτικούς των κομμάτων, γενικούς γραμματείς Νομαρχιών-επιτυχημένους μηχανικούς, με πλούσια!! βιογραφικά που αξιολογήθηκαν έναντι άλλων!!! για τον διορισμό τους, σερίφηδες αντιδημάρχους καθαριότητας, νάρκισσους νομαρχιακούς συμβούλους για τους οποίους δεν έχουμε δει ποτέ γραπτά τους, για να μάθουμε επιτέλους εάν γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση και που μας θυμίζουν αυτές τις παχουλές γυναίκες της οδού Αθηνάς, που λένε στα γυμνασιόπαιδα: «αγοράκι μου, είσαι πολύ μικρό για να έρχεσαι εδώ!!».
Το κείμενό μας αυτό, έχοντας βγάλει τα τσόφλια, αφιερώνεται εξαιρετικά σε όλους τους παραπάνω αλλά είναι και ένα δείγμα τιμής σε δύο κορυφαίες ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ των γραμμάτων και των τεχνών με παγκόσμια και διαχρονική ακτινοβολία που εγκατέλειψαν το μάταιο τούτο κόσμο την ίδια ημερομηνία, στις 23 Απριλίου. Μιλάμε για τον Άγγλο δραματουργό Γουίλιαμ Σαίξπηρ και τον κορυφαίο ισπανό συγγραφέα Μιγκέλ Ντε Θερβάντες Σααβέδρα.
Είναι μεγάλο το σοκ που παθαίνει κανείς όταν διαβάζοντας τον ΄Εμπορο της Βενετίας της κορυφαίας ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ του Σαίξπηρ, εν έτει 2010, ανακαλύπτει με φρίκη πόσο ανατριχιαστικά επίκαιρο και σύγχρονο είναι το έργο. Χρήμα, δανεισμός, εκμετάλλευση, τοκογλυφία: αυτοί είναι οι κεντρικοί θεματικοί άξονες γύρω από τους οποίους στρέφεται η ιστορία, έννοιες που συναντάμε καθημερινά πια όλοι μας στα κεντρικά δελτία ειδήσεων και στις εφημερίδες. Η Βενετία, όπου καθόλου τυχαία τοποθετεί ο Σαίξπηρ την ιστορία του, υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες οικονομικές μητροπόλεις της ιστορίας με τις τράπεζες να έχουν τεράστια δύναμη και το εμπόριο να ανθίζει και να απλώνει τα πλοκάμια του σε ολόκληρο τον κόσμο. Το έργο όμως, που γράφεται σε περίοδο οικονομικής κρίσης στην Αγγλία, έξυπνα εστιάζει στα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ της όλης ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑΣ στις ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ χωρίς να χάνεται σε γενικότητες. Ο συγγραφέας γράφει μια αιχμηρή και επί της ουσίας πολιτική κωμωδία που καυτηριάζει τις επιπτώσεις που επιφέρει το αδυσώπητο νομισματικό σύστημα στις ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ και στις ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ των ανθρώπων. Στο έργο ΟΛΑ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ και ΟΛΑ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ. Όλοι στον «Έμπορο» ΦΟΡΟΥΝ ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ που υποκαθιστά το αληθινό τους πρόσωπο και η μεγαλύτερη μάσκα από όλες, το μεγαλύτερο υποκατάστατο είναι το ίδιο το χρήμα, η μεγάλη μάσκα που υποκαθιστά τις αξίες, τις ανθρώπινες σχέσεις και εν τέλει την ίδια τη ζωή».
Η άλλη τεράστια προσωπικότητα που η UNESCO επέλεξε να αποδώσει φόρο τιμής είναι ο κορυφαίος ισπανός συγγραφέας Μιγκέλ Ντε Θερβάντες Σααβέδρα ευρύτατα γνωστός από το αριστουργηματικό έργο του με ήρωα τον ευφάνταστο ευπατρίδη «Δον Κιχώτης». Ωστόσο, ο Ντε Θερβάντες έχει γράψει πλήθος αριστουργήματα, επίκαιρα παρά ποτέ, όπως τη διαχρονική νουβέλα (γραμμένη το 1610) με τίτλο «Διάλογος δύο σκύλων» όπου παραθέτουμε ένα απόσπασμά της:
«ένας σκύλος, ο Μπεργκάνθα, αφηγείται -στον άλλο σκύλο...- τι γινόταν στο μαντρί...Του διηγείται, λοιπόν, ότι είχε πιάσει δουλειά σε ένα μαντρί και πως, κάθε βράδυ, οι βοσκοί έστελναν τους σκύλους να βρουν τους λύκους που ορμάγανε μες στο σκοτάδι. Οι σκύλοι έτρεχαν όλη νύχτα, ξεσκίζονταν, λύκους όμως δεν έβρισκαν. Αλλά, επιστρέφοντας, όλο και κάποιο ζωντανό αντίκριζαν σκοτωμένο από λύκο. Ερχόταν το αφεντικό, έβλεπε τι είχε γίνει, έβαζε τις φωνές στους βοσκούς και αυτοί, με τη σειρά τους, μαστίγωναν τα σκυλιά. Έτσι, κάποιο βράδυ ο Μπεργκάνθα (ο σκύλος δηλαδή) αποφάσισε να μη φύγει για το κυνήγι του λύκου, να μην ακολουθήσει τα άλλα σκυλιά αλλά να κρυφτεί και να περιμένει το λύκο εκεί, στο μαντρί, όπου θα πήγαινε να φάει. Ιδού, λοιπόν, τι είδε:
‘‘Βίγλιζα απ' την κρυψώνα μου και είδα τους βοσκούς ν' αρπάζουνε ένα κριάρι, απ' τα καλύτερα της στάνης, και να το μεταλλεύουνε με τρόπο ώστε το πρωί να φανεί πως γίνηκε το μακελειό απ’ τον λύκο. Σάστισα, απόρησα, σαν είδα ότι λύκοι γινήκανε οι βοσκοί και το κοπάδι μακελεύουν αυτοί που τάχτηκαν να το φυλάγουν. Ταχιά, στον αφέντη μαντάτευαν το μακελειό του λύκου κι έδιναν το τομάρι και μια στάλα κρέας, ενώ εκείνοι έτρωγαν το περισσότερο και πιο εκλεκτό. Ξανά τους μάλωνε ο αφέντης. Ξανά έδερναν τα σκυλιά. Μα λύκοι δεν υπήρχαν. Το κοπάδι λιγόστευε,…"».
Όπως είναι φυσικό η οποιαδήποτε ομοιότητα με μέρη, πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις που περιγράφονται παραπάνω, σε σχέση με τα διαδραματιζόμενα σε τούτο το δύσμοιρο νησί, είναι εντελώς συμπτωματική.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Π. ΦΙΛΙΠΠΑΤΟΣ
ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ
Δ. ΕΡΙΣΟΥ
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ-ΙΘΑΚΗΣ
ΥΓ1: Επαναλαμβάνουμε τα ερωτήματα που θέσαμε στο προηγούμενο άρθρο μας γιατί απάντηση δεν πήραμε και οι λαλίστατοι πασόκοι ας μας απαντήσουν.
Αλήθεια, τι έγιναν:
Η Ειδική Χωροταξική Μελέτη της Κεφαλονιάς που για 15 ολόκληρα χρόνια πληρώναμε λεφτά;
Ο σχεδιασμός του Αίνου που κλείνει 15ετία;
Η Πολεοδόμηση της Λάσσης χρόνια τώρα;
Η Πολεοδόμηση στο Βαθύ Ιθάκης που σημειωτέον άρχισε το σωτήριο έτος 1985;
Πόσα λεφτά κόστισαν;
Τι γίνεται με τα κουφάρια:
της Μαρίνας στο Αργοστόλι;
του δρόμου της Κρανιάς;
του ελικοδρομίου στην Ιθάκη;
του Κάστρου του Αγίου Γεωργίου;
του Κάστρου της Άσου;
Τι γίνεται με το κουφάρι του σπηλαιολογικού πάρκου στη Σάμη;
Πόσα λεφτά κόστισαν και ξοδεύτηκαν μέχρι τώρα για όλα τα παραπάνω;
ΥΓ.2: Τον τελευταίο καιρό παρουσιάστηκαν στην εφημερίδα «Ανεξάρτητος» δύο αξιόλογα άρθρα του φίλτατου συναδέλφου Διονύση Μινέτου, τα οποία είναι και τα μοναδικά μέχρι στιγμής, τα οποία συμβάλουν ουσιαστικά στον πολιτικό διάλογο και δίνουν έναυσμα για συζητήσεις για το τι ανάπτυξη θέλουμε και πως αυτή μπορεί να επιτευχθεί. Περιττό να πούμε ότι τις πολιτικές προτάσεις-«ζαχαρωτά»!! του «υποψήφιου» πασόκου για την περιφέρεια Γ. Καλούδη τις «κατακρεούργησε» στην κυριολεξία με τα επιχειρήματά του.