YMNOI ΓIA THN KEΦAΛONIA

Συνέντευξη στον Xρηστο Παπαδάτο

Ηταν πολύ πιό απλοϊκός απ’ ό,τι τον περίμενα. Από αυτά που έβλεπα χρόνια στις τηλεοράσεις και διάβαζα στις εφημερίδες.

O τραγουδιστής με τη μοναδική φωνή, που σημάδεψε με τις μελωδίες του τα παιδικά μας χρόνια κι’ έκανε τις καρδιές μας να σκιρτάνε ασταμάτητα, στάθηκε στον καναπέ απέναντί μου. Ευχάριστος. Γλυκομίλητος. Καλωσυνάτος.

Τα είπαμε την παραμονή της συναυλίας που έδωσε πρόσφατα στον Αγιο Κωνσταντίνο.

Μανόλη, θέλω να ξεκινήσω τη συζήτησή μας με το σκοπό της παρουσίας σου στην Κεφαλονιά. Δηλαδή για τη σχέση σου και τη φιλία σου με τον Παύλο Παπαδάτο.

Είμαστε χρόνια φίλοι με τον Παύλο. Είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ένας άνθρωπος απλόχερος, δεν έχει μιζέρια μέσα του, είναι ειλικρινής. Και με εξέπληξε το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός θέλει να ανακατευτεί με την πολιτική, γιατί λέει αλήθειες. Θα χαρώ πολύ να πετύχει, γιατί ο τόπος αυτός έχει ανάγκη από ανθρώπους ειλικρινείς, ανθρώπους που να λένε αλήθειες. Και πιστεύω ότι αγαπάει την Κεφαλονιά, τον τόπο του, πάρα πολύ.

Εχεις ξανάρθει Κεφαλονιά; Ποιές είναι οι εντυπώσεις σου για το νησί μας;

Κατ’ αρχήν, την Κεφαλονιά την έχω τραγουδήσει με την «Κεφαλονίτισσα» του Νίκου Γκάτσου. Κι’ έχω έρθει στο νησί πέντ’-έξι φορές, επαγγελματικά. Είναι ένα απ’ τα ωραιότερα μέρη της Ελλάδας, γνωστό σ’ όλο τον Κόσμο. οι Κεφαλονίτες ξεχωρίζουν με το πνεύμα τους και με την μουσικότητά που έχουν, τις καντάδες και τις χορωδίες. Είναι ένα νησί η Κεφαλονιά με ιδιαίτερο πολιτισμό.

Στην Ιθάκη έχεις πάει;

Oχι, δεν έχω πάει ποτέ. Ξέρω όμως τον πρώην δήμαρχό της, τον Αρσένη, που γράφει τραγούδια, έχουμε μιλήσει μαζί.

O τραγουδιστής πρέπει να συμμετέχει στην πολιτική;

Νομίζω ναι. Αν και στη ζωή μας τα πάντα είναι πολιτική. Ακόμα και το «καλημέρα» είναι πολιτική. Και ο τραγουδιστής πρέπει να αφουγκράζεται τα προβλήματά μας. Δεν μπορεί ο τραγουδιστής να είναι απολιτίκ.

Πως βλέπεις αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα σήμερα.

H οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα, είναι απόρροια λαθών και παραλείψεων όλων των Κυβερνήσεων. Είχαμε πάντα να κάνουμε με ανθρώπους, που, οι πιό πολλοί, βλέπανε την καρέκλα και το πως θα πλουτίσουν. Γι’ αυτό φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο. Και θέλω να πώ ότι χαίρομαι ιδιαίτερα, που ο Παύλος είναι ένας άνθρωπος που θέλει να προσφέρει και όχι να κονομήσει. Και βέβαια να προσθέσω ότι για όλη αυτήν την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ο λαός δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Διότι, είς γνώση του εκβιάζει καταστάσεις, «βγάλε μου το δάνειο», «διόρισέ μου το παιδί μου». Κι’ «έβγαζε» συνεχώς αυτούς που τον βολεύανε. Αρα, όλοι έχουμε ευθύνη. Φτάσαμε στο σημείο να μην λειτουργεί τίποτα σ’ αυτήν την κοινωνία.

Bλέπεις να βγαίνουμε από το αδιέξοδο;

Λίγο δύσκολο. Κατ’ αρχήν δεν πιστεύω στην Ενωμένη Ευρώπη, έτσι όπως είναι τώρα. Πίστευα σε μιά άλλη Ενωση, στην Ευρώπη των λαών. Σήμερα έχουμε μιά Ευρώπη των Τραπεζών και των βιομηχάνων, που δεν έχει μέλλον.

Η κρίση πόσο έχει επηρεάσει τη διασκέδαση;

Πάρα πολύ. Γιατί ο κόσμος σήμερα κοιτάζει να πάρει τα απαραίτητα προς το ζείν. Αυτού του είδους οι διασκεδάσεις που ξέρουμε, περιττεύουν πιά, δεν χρειάζονται. Τη σοβαρή όμως ψυχαγωγία πρέπει να την στηρίζουμε. Τα μπουζούκια αν λείψουν και λίγο δεν πειράζει.

Eχεις μιά μεγάλη πορεία στο Τραγούδι, έχει φτάσει πολύ ψηλά. Εχεις καταλήξει στους κορυφαίους; Δηλαδή, ποιός έιναι ο κορυφαίος συνθέτης, ο κορυφαίος τραγουδιστής, ο κορυφαίος στιχουργός και η κορυφαία τραγουδίστρια;

Kορυφαίοι συνθέτες, δεν το συζητάμε, είναι ο Θεοδωράκης και ο Χατζηδάκης. ομως, χωρίς να αγνοώ τον Καζαντζίδη, για μένα κορυφαίος τραγουδιστής είναι ο Μπιθικώτσης. Τραγούδησε ένα είδος μουσικής που μας έκανε περήφανους. Είχε ένα μεγαλείο ο Μπιθικώτσης. Δεν ξέρουμε αν αυτά που τραγούδησε, αν τα τραγούδαγε άλλος τραγουδιστής, τι τύχη θα είχανε. ομως, υπάρχουν κι’ άλλοι συνθέτες επιπέδου, όπως ο Ξαρχάκος, ο Μούτσης, ο Μαρκόπουλος, ο Λεοντής, ο Κραουνάκης. Μεγάλος ποιητής, ο Νίκος Γκάτσος. Με τους τρομερούς στίχους του δημιούργησε μιά υψηλή αισθητική για τον Ελληνικό λαό. Απ’ τις τραγουδίστριες η Βίκυ Μοσχολιού ήτανε μοναδική, είχε μιά αξεπέραστη απλότητα. Μοναδική στο ρεμπέτικο ήταν η Σωτηρία Μπέλλου.

Tι σου έχει μείνει, απ’ αυτή τη σπουδαία πορεία όλα αυτά τα χρόνια;

H αγάπη του κόσμου, η οποία εκδηλώνεται καθημερινά και με συγκινεί ιδιαίτερα. Αλλά και η ευκαιρία που είχα, μέσα από το τραγούδι, να γνωρίσω σημαντικούς ανθρώπους.

Γιατί οι παλιές επιτυχίες «μένουνε» και τραγουδιώνται πάντα από το λαό, ενώ σήμερα, ακόμα και επιτυχία να γίνει ένα τραγούδι, την άλλη στιγμή ξεχνιέται;

Oι παλιές επιτυχίες ήταν γραμμένες μέσα από την ψυχή των συνθετών. Ητανε απόσταγμα ψυχής. Σήμερα, τα τραγούδια βγαίνουν μέσα από τα κομπιούτερ κι’ αυτό δεν μένει.

Iσχύουν τα αστρονομικά ποσά που ακούγονται ως αμοιβές των τραγουδιστών, τα γνωστά ως ...«νυχτοκάματα»;

Oχι όλα, δεν νομίζω. Μερικά ισχύουν, αλλά δεν φταίνε οι τραγουδιστές, φταίνε οι άσχετοι επιχειρηματίες που δεν είχαν καμία σχέση με τη μουσική. οι άνθρωποι αυτοί πήγαν να εμπορευτούν το τραγούδι και πέσανε πάνω σ’ έναν ...πλειστηριασμό με τους τραγουδιστές, αλλά αυτό τελείωσε. Παλιά οι επιχειρηματίες αυτού του είδους ήτανε αγνοί, ξέρανε τι θέλανε.

Πιστεύεις στο Θεό;

Bεβαίως πιστεύω. Είμαι ένας άνθρωπος που μεγάλωσε μέσα στην Εκκλησία. Ημουνα ψάλτης από μικρός. Ηταν φυσικό, λοιπόν, να επηρεαστώ πολύ.

Σ’ ευχαριστώ για όλα Μανόλη.

Κι’ εγώ σ’ ευχαριστώ.