Τι σημαίνει «μεταφορικό ισοδύναμο για τις νησιωτικές περιοχές» στο Ιόνιο;
(από kefaloniaphotonews)

Υποψήφιος Περιφερειάρχης : Γουλής Θεόδωρος Υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης : Μαντζουράτος Δημήτρης Υποψήφιος Δήμαρχος Κεφαλονιάς: Γκισγκίνης Νίκος Υποψήφιος Δήμαρχος Ιθάκης: Νώντας Μαυροκέφαλος Ακολουθεί το άρθρο: Όταν τα γκάλοπ προσπαθούν να ανατρέψουν την αλήθεια Μία νέα έννοια για το λαό της περιοχής λανσάρεται από τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ (Μπεριάτος – Καλούδης – Φόρτες): Το «μεταφορικό ισοδύναμο». Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΝ - και νυν αντινομάρχης του ΠΑΣΟΚ στην Κεφαλονιά - κ. Γαλιατσάτος κατηγορεί εκείνα του ΠΑΣΟΚ είτε για «κλοπή ιδεών» από τον ίδιο και την παράταξή του (τους κ. Καλούδη - Φόρτε) είτε για λάθος ερμηνεία του (τον κ. Μπεριάτο) η οποία παραπέμπει σε νέο πακτωλό χρημάτων προς τους εφοπλιστές. Τι είναι αυτό το περίφημο μεταφορικό ισοδύναμο; Λόγω μεγαλύτερου κόστους στις μεταφορές για νησιωτικές περιοχές το κράτος παρεμβαίνει χρηματοδοτώντας τους εφοπλιστές. Αυτό αφορά είτε την κατασκευή καραβιών που θα χρησιμοποιηθούν στις περιοχές (Μπεριάτος) είτε την επιδότηση στα εισιτήρια (Καλούδης – Φόρτες – Γαλιατσάτος). Οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς, που κάνουν σημαία το ζήτημα, αποκρύπτουν σκόπιμα ότι η μείωση του κόστους δεν αφορά το λαό αλλά το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Η πράξη έχει αποδείξει ότι οι διαρκώς αυξανόμενες παροχές στους εφοπλιστές δεν εξασφάλισαν ούτε τη μη περικοπή δρομολογίων ούτε τη μείωση των εισιτηρίων για το λαό. Πρόκειται λοιπόν για προσπάθεια συνειδητής εξαπάτησης της εργατικής τάξης και όλων όσων πλήττονται από αυτήν την πολιτική. Το μεταφορικό ισοδύναμο αποτελεί μέρος της λεγόμενης «νησιωτικής πολιτικής» που έχει αναγάγει σε προμετωπίδα ο υποψήφιος του ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Οι «νησιωτικές περιοχές» ως ιδιαίτερο πεδίο εκμετάλλευσης από το κεφάλαιο εντοπίζονται από την είσοδο της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (ΕΕΠ-1987) διαμορφώθηκε το νομικό θεμέλιο της ιδιαίτερης έκφρασης που παίρνει η κερδοφορία των εφοπλιστών και των άλλων καπιταλιστών στα νησιά. Με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ το 1999 εξειδικεύονται αυτές οι πολιτικές. Στη Συνθήκη της Νίκαιας (άρθρο 158) και στη Συνθήκη της Λισσαβόνας (άρθρο 174) τα εδάφη και οι θάλασσες των νησιών γίνονται τμήμα μιας γενικότερης «εδαφικής διάστασης» που συνοδεύει την οικονομική και κοινωνική διάσταση της συγκεκριμένης συνθήκης. Να μην ξεχνάμε ότι η συνθήκη της Λισαβόνας είναι ο πιλότος των αντιλαϊκών μέτρων που παίρνονται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και ο πάτρωνας του μνημονίου που εφαρμόζεται σήμερα από το ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση ΝΔ - ΛΑΟΣ. Η προώθηση «των θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων» καθώς και «η βελτίωση των συνδέσεων των απόκεντρων θαλάσσιων περιφερειών και των νησιών τόσο μεταξύ τους όσο και με την ηπειρωτική χώρα» που προβλέπεται γίνεται στο πλαίσιο της εφαρμογής των αντιλαϊκών συνθηκών. Ειδικότερα το θαλάσσιο περιβάλλον αντιμετωπίζεται με όρους ανάπτυξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας στους τομείς του τουρισμού, της αλιείας, των υδατοκαλλιεργειών, της ενέργειας, των μεταφορών. Μάλιστα η «ζωτική προτεραιότητα» της ΕΕ σήμερα σαφώς συνδέει το ζήτημα των μεταφορών κυρίαρχα με την ενέργεια (βλέπε θαλάσσια ενεργειακά πάρκα, αγωγοί, εξορύξεις πετρελαίου κ.λ.π.). Αυτό είναι το «μεταφορικό ισοδύναμο» της ΕΕ και των κομμάτων της. Αυτή είναι η θέση με την οποία ΠΑΣΟΚ – ΝΔ διαμορφώνουν τους όρους της διαχείρισης σε αυτοδιοικητικό επίπεδο. Το τι σημαίνει ο ΣΥΝ να μιλάει για αντιγραφή της πολιτικής του ή για λάθος ερμηνείες ο λαός μπορεί να το κρίνει, καταδικάζοντάς τον ως συνένοχο αυτής της πολιτικής. Μία είναι η θέση που ανταποκρίνεται στη λαϊκή ανάγκη για φθηνή μεταφορά και για δίκτυο ολοκληρωμένης σύνδεσης των Ιονίων μεταξύ τους και με την υπόλοιπη Ελλάδα. Αποκλειστικά δημόσιος ενιαίος φορές συγκοινωνιών με όλα τα μέσα μεταφοράς λαϊκή περιουσία. Κάθε άλλη επιλογή που κινείται στα «τροχιοδεικτικά πυρά» της ΕΕ θα είναι οδυνηρή για τους εργαζόμενους. Όταν τα γκάλοπ προσπαθούν να ανατρέψουν την αλήθεια Όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης τόσο φαίνεται ότι τα επιτελεία των πολιτικών δυνάμεων του κεφαλαίου ανησυχούν για την όλο και διευρυνόμενη δυσαρέσκεια του λαού και των εργαζομένων στην πολιτική τους, καθώς και για το ενδεχόμενο να μετατραπεί η δυσαρέσκεια αυτή σε οργή και καταδίκη στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης. Αυτό δείχνει η προσπάθεια μιας χειραγώγησης του λαού που από καιρό έχουν στήσει και επιχειρούν τα επιτελεία τους και διάφοροι μηχανισμοί με πιο πρόσφατη την προβοκατόρικη «έρευνα-γκάλοπ» που εκτός των άλλων εκθέτει και αποκαλύπτει στα μάτια όλου του λαού την σκοπιμότητα, τις επιδιώξεις τους καθώς και την «φερεγγυότητά» τους. Το συγκεκριμένο γκάλοπ όπως και άλλα που ενδεχομένως θα ακολουθήσουν, με τις περισπούδαστες στημένες αναλύσεις των εκπροσώπων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, προσπαθεί να αναδείξει την προσωπική εκδοχή των υποψηφίων τους, ως συγκριτικό πλεονέκτημα για να αποσπάσουν για άλλη μια φορά την ψήφο του λαού. Συγκαλύπτουν και βγάζουν έτσι από τον λογαριασμό την καταδικασμένη στην συνείδηση των εργαζομένων πολιτική που εκφράζουν ως εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας. Πιστεύουν ότι και με αυτό τον τρόπο θα ξεγελάσουν λαϊκές δυνάμεις να ψηφίσουν τα «αντιμνημονιακά» «άφθαρτα» «ικανά» στελέχη τους που μετά τις εκλογές θα βάλουν πλάτη στις αποφάσεις για την υλοποίηση της πολιτικής του μνημονίου και της ανταγωνιστικότητας, την πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων που βρίσκονται από πίσω τους. Είναι τέτοια η απάτη όσο και τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου γκάλοπ που ενώ δίνεται πρόθεση ψήφου στο ΚΚΕ αν γινόταν τώρα βουλευτικές εκλογές 20,5 % στα Ιόνια Νησιά, δίνεται πρόθεση ψήφου στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΚΚΕ στη Ζάκυνθο 3 % (!) και στην Κεφαλονιά 2 % (!). Η διαδικασία αυτή έχει στόχο να υποβαθμίσει τη δυναμική των ψηφοδελτίων της Λαϊκής Συσπείρωσης, να σπείρει απογοήτευση και μοιρολατρία για τη δυνατότητα μιας άλλης προοπτικής, να αθωώσει τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεών τους. Επίσης στοχεύουν στην αθώωση της αντιλαϊκής διαχείρισης των αυτοδιοικητικών Αρχών και των εκπροσώπων των κομμάτων αυτών που έγινε με την συνεργασία (σε πολλές περιπτώσεις ανοιχτή) των δυνάμεων ΣΥΝ-ΛΑΟΣ. Επιδιώκουν σήμερα να φανούν ως διαφορετικά ψηφοδέλτια όταν χρόνια τώρα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία ψηφίζοντας με συνέπεια και ως μια ενιαία παράταξη όλες τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου. Θέλουν π.χ. να μας πείσουν ότι τα ψηφοδέλτια Καλούδη - Φόρτε – Μπεριάτου είναι διαφορετικά ψηφοδέλτια και όχι δύο ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων (ΠΙΝ). Επιδιώκουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια σε σημαντική μερίδα ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που σίγουρα θα καταδικάσει την κυβερνητική πολιτική καταψηφίζοντας το επίσημο ψηφοδέλτιο (του κ. Μπεριάτου), προσμετρώντας τους όμως μετεκλογικά πάλι στο ΠΑΣΟΚ «δια της πλαγίας», με το τάχα «ανεξάρτητο» και «ανεπίσημο» δεύτερο ψηφοδέλτιό του, αυτό των κ. Καλούδη - Φόρτε. Επιδιώκουν ταυτόχρονα να ξαναζεστάνουν ένα πολωτικό δικομματικό σκηνικό (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) για να αποπροσανατολίσουν, ενώ η ζωή έχει δείξει ότι στο τέλος ή από την αρχή (όπως π.χ στη Ικαρία) ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ - ΣΥΝ ενοποιούνται ενάντια στην Λαϊκή Συσπείρωση και το ΚΚΕ. Αυτό άλλωστε έγινε και στις προηγούμενες τοπικές εκλογές με τις ανάλογες «τράμπες» όπως η υποστήριξη του Νομάρχη Κεφαλονιάς Ιθάκης (κ. Γεωργάτου) στο δεύτερο γύρο από τους υποψήφιους Νομάρχη –Αντινομάρχη της ΝΔ κ. Λευκαδίτη - Κουρή καθώς και από τον υποψήφιο Νομάρχη του ΣΥΝ που μέχρι σήμερα είναι Αντινομάρχης - ως προϊόν αυτής της συνεργασίας. Αυτό έδειξε και η πείρα από το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κεφαλονιάς – Ιθάκης ή τους δήμους που υπήρχαν δυνάμεις της Λαϊκής Συσπείρωσης: στην μια μεριά – ενιαία - βρέθηκαν όσοι υπηρετούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, ανεξάρτητα αν είχαν κατέβει μαζί ή χώρια. Η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί το λαό να δώσει καταλυτική απάντηση στις δυνάμεις και τους μηχανισμούς που προσπαθούν προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά, να απενοχοποιήσουν την αντιλαϊκή πολιτική, ενοχοποιώντας τους εργαζόμενους για ότι αντιλαϊκό συμβαίνει. Καλεί το λαό να δώσει δύναμη στην δύναμή του να ενισχύσει τα ψηφοδέλτια της αντίστασης και της απειθαρχίας σε μια προοπτική για μια άλλη λαϊκή εξουσία –οικονομία που θα εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα δικά του συμφέροντα και όχι αυτά της πλουτοκρατίας και των μηχανισμών της.