Ο Νικόλας χαρακτηρίζει «Τα βήματα» ως «ένα καλό βιβλίο, ένα καλογραμμένο βιβλίο, το οποίο θα αφήσει κάτι σαν ιστορία του ΠΑΣΟΚ στην Κεφαλονιά και μέσα απ’ τις σελίδες του δικαιώνει πολλούς ανθρώπους». Ωστόσο, συμπληρώνει, ότι «υπάρχουν αρκετά κενά και παραλείψεις, γιατί θα χρειαζόντουσαν πολλές ακόμα σελίδες απ’ τις 618 που έχει το βιβλίο για να αναφερθούν όλα».
Ακόμη ο Νικόλας αναφέρει ότι προφανώς λόγω παρέλευσης πολλών χρόνων, κάποια γεγονότα δεν μπορούν να αποτυπωθούν επ’ ακριβώς σήμερα και θα παρουσιαζόταν διαφορετικά από ένα δικό του βιβλίο.
Αναφερόμενος ιδιαίτερα στην ενότητα «Ενα στοίχημα» του βιβλίου του Αλέκου Καλαφάτη, στην οποία ο συγγραφέας κάνει λόγο για τα «πολιτικά στοιχήματα» εκείνης της περιόδου, ο Νικόλας εκμυστηρεύεται:
«Στις
εκλογές του 1985 έβαλα στοίχημα με τρεις Αργοστολιώτες της Ν.Δ. Τα
στοίχηματα τα είχα βάλει πριν έλθει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να μιλήσει
τότε στο Αργοστόλι, αρχικά με τον Α.Π. 1.000.000 δραχμές για το ποιός
θα έρτει πρώτος πανελλήνια, ο Ανδρέας ή ο Μητσοτάκης, 700.000 γραχμές με
τον Α.Κ. για το ποιό κόμμα θα έρτει πρώτο στην Κεφαλονιά και 300.000 με
τον Β.Μ. για το πόσους ψήφους θα πάρει το ΠΑΣΟΚ στα Διλινάτα. Εγώ
υποστήριζα ότι το ΠΑΣΟΚ θα πάρει από 222 έως 225 και θα έχανα αν έπεφτα
έξω από τους ψήφους αυτούς. Πήρε 223! Ετσι κέρδισα τότε συνολικά
2.000.000 δραχμές. Ολα αυτά με χαρτιά υπογεγγραμμένα σε τοπικό
δικηγόρο».Και συνεχίζει ο Νικόλας:
«Οταν μετά τη συγκέντρωση του Μητσοτάκη ο Καλαφάτης μου είπε “πήγαινε να βάλεις στοίχημα τώρα που οι νεοδημοκράτες είναι όλοι καβλ…” του είπα ότι εγώ έχω ήδη βάλει στοίχημα και όποιος θέλει μπαίνει. Ο Καλαφάτης τότε μου είπε “εντάξει πήγαινε όμως και τώρα γιατί μπορεί να βάλουνε κι’ άλλα”.
Πήγα τότε στην Πλατεία για να βρω κι’ άλλους νεοδημοκράτες που θα έβαζαν στοιχήματα, πλην όμως κανείς δεν έβαλε, όλοι πήγαιναν πάσο. Κι έφυγα. Ετσι στο συνολικό στοίχημα των 2.000.000 δραχμών ο Καλαφάτης μπήκε μέσα με 500.000, ο Φόρτες με 100.000 και δυό τρεις άλλοι με μικρότερα ποσά. Ο Καλαφάτης πήρε από τα κέρδη τη μηχανή BMW που περιγράφει στο βιβλίο και ο Φόρτες ένα παπάκι».
Και καταλλήγει ο Νικόλας:
«Ουσιαστικά απ’ τα λεφτά αυτά δεν έβγαλα φράγκο γιατί απ’ αυτά έδωσα και στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ στη Παράγκα και τραπέζωσα και κάποιες φορές τους συντρόφους».
ΑΥΡΙΟ: Αλλο επεισόδιο
Αλ. Καλαφάτης: «Ενα στοίχημα»
Το περιστατικό με τα στοιχήματα ο Αλέκος Καλαφάτης το περιγράφει στο βιβλίο του «Τα βήματα» υπό τον τίτλο «Ενα στοίχημα», ως εξής:
Ένα στοίχημα
Την πρώτη πενταετία του ’80 μεσουρανούσαν τα πολιτικά στοιχήματα.
Όποια πολιτική μάχη κι αν ερχόταν, επίδοξοι αλογομούρηδες της πολιτικής
και του τζόγου επιδίδονταν μανιωδώς στην τέχνη του στοιχηματίζειν. Ο
ίδιος δεν έβαζα στοιχήματα, αν και πολλοί είτε με προκαλούσαν είτε με
προσκαλούσαν σε φιλική συμμετοχή. Είχα εξελιχθεί όμως σε δεινό και
έγκυρο σύμβουλο στοιχηματιών, καθώς με συμβουλεύονταν για πιθανά
εκλογικά αποτελέσματα. Συνήθως έπεφτα μέσα, οπότε και απολάμβανα
δικαιωματικά τα κεράσματα.Την άνοιξη του ’85 κυκλοφόρησε η BMW το νέο μοντέλο της K.100RS, ενθουσιάστηκα και πάραυτα το παραγγέλνω εκδίδοντας και σχετικά γραμμάτια. Πλησίαζαν οι εκλογές του Ιούνη, αυτές που υπόσχονταν τις «ακόμα καλύτερες μέρες». Διασαλπίζαμε την ακλόνητη πεποίθησή μας για τη νέα νίκη. Ο Νίκος Βαλλιανάτος έψαχνε να βάλει στοίχημα και παρότρυνε για δική μου συμμετοχή. Το χρέος για την παραγγελθείσα μοτοσικλέτα με παρακίνησε να «αμαρτήσω». Συμφωνήσαμε μισά μισά και ο Νίκος βγήκε στην πιάτσα προς άγρα αντίπαλων τζογαδόρων. Οι νεοδημοκράτες όμως, αν και προκαλούσαν, εντούτοις δεν στοιχημάτιζαν, προφανώς διαβλέποντας και οι ίδιοι το πιθανό αποτέλεσμα. Υπενθυμίζω πως σε αυτές τις εκλογές η ΝΔ είχε δυνατό ψηφοδέλτιο και πολύ δυναμική οργάνωση.
Έτσι άπραχτα και άχαρα κυλούσαν οι μέρες και οι νύχτες. Ο Νίκος προκαλούσε και αυτοί φυγομαχούσαν. Τζίφος η δουλειά, δεν στοίχημάζαν με τίποτα. Κι ενώ βρισκόμασταν στη μαύρη απογοήτευση, μαθαίνουμε πως έρχεται ο Μητσοτάκης για ομιλία. Πράγματι, κατέφθασε και μίλησε σε μια δυνατή, παλλόμενη συγκέντρωση στην πλατεία, βοηθούντων των οπαδών που κατέφθασαν εκτός Κεφαλονιάς. Εμείς βρισκόμασταν στην Παράγκα και βλέπαμε τους έμπλεους ενθουσιασμού νεοδημοκράτες αλληλοσυγχαιρόμενους να ακολουθούν μετά το πέρας της ομιλίας τον αρχηγό στο εκλογικό κέντρο τους, που βρισκόταν στο εστιατόριο «Κανάρια». Τα σαμάκια συνόδευαν την πομπή, τα κορναρίσματα ξεκούφαιναν, οι σημαίες ανέμιζαν. Το κέντρο τους φίσκαρε, ο έξω δρόμος έκλεισε από τον κόσμο. Ο Νίκος καθόταν δίπλα μου, έξω από την Παράγκα:
«Νίκο, ήρθε η ώρα, τώρα θα πας» του λέω.
Με κοιτάζει απορημένος: «Να πάω που;».
Του απαντάω: «Τώρα που ’ναι αψιωμένοι, θα βάλουν το στοίχημα». Δεν το πολυσκέφτηκε, αστραπή σαΐτεψε για τα «Κανάρια». Ο αθεόφοβος τρύπωσε με θάρρος μέσα στο νεοδημοκρατικό πλήθος, βρήκε τους επίζηλους στοιχηματίες και με το χιούμορ του τους προκάλεσε. Γύρισε μετά από λίγο περιχαρής. Επιτέλους είχαν δεχτεί το στοίχημα! Την άλλη μέρα επαυξήθηκε, ποσό μεγάλο για την εποχή.
Κερδίσαμε. Τη Δευτέρα των εκλογών κατά το μεσημέρι φθάνει στην Παράγκα ο Νικόλας με μια μεγάλη νάιλον σακούλα που, από μακριά, μας την επιδείκνυε αναδεύοντάς την. Ήτανε πλήρης πετσετακίων και άλλων χαρτονομισμάτων. Ύστερα από λίγη ώρα καβαλήσαμε τις μηχανές κι όλη η μεγάλη παρέα αριβάραμε στον Κατελειό. Μέρος της σακούλας καταναλώθηκε σε μπαρμπούνια, λεθρίνια κι άλλα εκλεκτά. Με το ήμισυ των υπολοίπων ξεπλήρωσα τη νέα μου μηχανή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου