Τα νησιά μας είναι όμηροι του πιό επιθετικού εφοπλιστικού κεφαλαίου που γνώρισαν μέχρι σήμερα...
από http://kefalonianews.gr/
ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΠΤΑ ΛΗΞΟΥΡΙΩΤΕΣ, ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΥΡΓΙ, ΤΡΕΙΣ ΣΑΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΘΙΑΚΟΣ!!!
Του Αλέξανδρου Π. Ταφλαμπά, οδοιπόρου και τώρα τελευταία Θαλασσόλυκου. .
Προχθές που λέτε, έφυγα απο το Θιάκι, μεσημέρι, για να πάω μέσω Αστακού , στην Πάτρα, για μια δουλειά. Το ταξίδι ήταν ωραίο και ανέφελο στα πολυτελή σαλόνια του ΙΟΝΙΟΝ ΠΕΛΑΓΟΣ. Αφού φτάσαμε στο μεγάλο λιμάνι της Ακαρνανίας, μπήκα στο Ι.Χ. αυτοκίνητο του πελάτη μου και ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Μαζί μας μπήκαν και άλλοι δύο που πήγαιναν στον ίδιο προορισμό με εμάς και δεν είχαν άλλο τρόπο μετάβασης γιατί το ΚΤΕΛ είχε ήδη φύγει πριν φτάσει το φέρυ. Άν δεν είμαστε εκεί, είχαν δύο επιλογές (εφ΄όσον βέβαια είχαν χρήματα στην τσέπη): είτε να μείνουν στο Hotel Stratos είτε να πληρώσουν taxi. Πάμε παρακάτω λοιπόν στην ωραία οδό προς Αντίρριο, με τις λακουβάρες της και τα αδέσποτα γουρουνάκια που γυρνούν χαρωπά εδώ κι εκεί. Φτάσαμε στην Πάτρα γύρω στις 6.30 μ.μ. γιατί είχε traffic στην Παλιοβούνα. Άρα 5 ώρες το ταξιδάκι μέχρι στιγμής. Ξημέρωσε η Τρίτη, έκανα ό,τι είχα να κάνω και μετά απο κοπιώδεις προσπάθειες έμαθα ότι το Nissos Kefalonia (τρομάρα μου όνομα) είχε δρομολόγιο στις 14.15 μ.μ. απο Κυλλήνη για Πόρο. Πήγα λοιπόν στο ωραιότατο καφενείο γωνία Όθωνος Αμαλίας με Ερμού (;) που εξυπηρετεί γύρω στα 15 ΚΤΕΛ και σε φέρνει πίσω στο μακρινό 1960 και έβγαλα εισιτήριο Πάτρα Κυλλήνη με το δρομολόγιο των 12.30 μ.μ..Να μην σας τα πολυλογώ, φτάσαμε στις 15.45 μ.μ. στον Πόρο και μπήκαμε σε ένα λεωφορείο (άλλο απο αυτό που μας είχε πάρει απο την Πάτρα) που έγραφε ΛΗΞΟΥΡΙ και που είχε για επιβάτες 37 Ληξουριώτες, έναν απο το Πυργί, 3 Σαμικούς και έναν Θιακό (εμένα). Ανεβήκαμε τα ωραία ψευδοομηρικά στενά του Πόρου, κολλήσαμε πίσω απο δύο τρείς “γουρούνες” μεταφοράς τσιμέντου του ΤΙΤΑΝΑ, ένας μπάρμπας που κατέβαινε στο Πυργί είχε χάσει τις βαλίτσες του που πήγαιναν με άλλο λεωφορείο στο Αργοστόλι και στις 17.00 μ.μ. έφτασα στη Σάμη, όπου αποχαιρέτησα τους 37 Ληξουριώτες συνεπιβάτες μου, που μέσω Πυλάρου θα έφταναν γύρω στις 18.30 μ.μ. στα σπίτια τους!!!! Εμένα με περίμενε ο Ζαχαράτος να με περάσει απέναντι γιατί είχε κάλμα και μου είχαν πληρώσει την διαδρομή. Τελικά άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου στις 18.00 μ.μ. περίπου. Σύνολο χρόνου επιστροφής: 5.30 ώρες. Σύνολο εξόδων: 200 € περίπου!!!!
ΗΘΙΚΑ ΕΠΙΜΥΘΙΑ:
1.Τα νησιά μας είναι όμηροι του πιό επιθετικού εφοπλιστικού κεφαλαίου που γνώρισαν μέχρι σήμερα, που δεν λογαριάζει ηλικίες, έξοδα, χρόνο, κόπο, παρά μόνο την αύξηση των κερδών του και
2.Οι Ληξουριώτες έχουν χιούμορ και είναι πανέξυπνοι, αλλά κάνουν μόνο διαπιστώσεις.
Προχθές που λέτε, έφυγα απο το Θιάκι, μεσημέρι, για να πάω μέσω Αστακού , στην Πάτρα, για μια δουλειά. Το ταξίδι ήταν ωραίο και ανέφελο στα πολυτελή σαλόνια του ΙΟΝΙΟΝ ΠΕΛΑΓΟΣ. Αφού φτάσαμε στο μεγάλο λιμάνι της Ακαρνανίας, μπήκα στο Ι.Χ. αυτοκίνητο του πελάτη μου και ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Μαζί μας μπήκαν και άλλοι δύο που πήγαιναν στον ίδιο προορισμό με εμάς και δεν είχαν άλλο τρόπο μετάβασης γιατί το ΚΤΕΛ είχε ήδη φύγει πριν φτάσει το φέρυ. Άν δεν είμαστε εκεί, είχαν δύο επιλογές (εφ΄όσον βέβαια είχαν χρήματα στην τσέπη): είτε να μείνουν στο Hotel Stratos είτε να πληρώσουν taxi. Πάμε παρακάτω λοιπόν στην ωραία οδό προς Αντίρριο, με τις λακουβάρες της και τα αδέσποτα γουρουνάκια που γυρνούν χαρωπά εδώ κι εκεί. Φτάσαμε στην Πάτρα γύρω στις 6.30 μ.μ. γιατί είχε traffic στην Παλιοβούνα. Άρα 5 ώρες το ταξιδάκι μέχρι στιγμής. Ξημέρωσε η Τρίτη, έκανα ό,τι είχα να κάνω και μετά απο κοπιώδεις προσπάθειες έμαθα ότι το Nissos Kefalonia (τρομάρα μου όνομα) είχε δρομολόγιο στις 14.15 μ.μ. απο Κυλλήνη για Πόρο. Πήγα λοιπόν στο ωραιότατο καφενείο γωνία Όθωνος Αμαλίας με Ερμού (;) που εξυπηρετεί γύρω στα 15 ΚΤΕΛ και σε φέρνει πίσω στο μακρινό 1960 και έβγαλα εισιτήριο Πάτρα Κυλλήνη με το δρομολόγιο των 12.30 μ.μ..Να μην σας τα πολυλογώ, φτάσαμε στις 15.45 μ.μ. στον Πόρο και μπήκαμε σε ένα λεωφορείο (άλλο απο αυτό που μας είχε πάρει απο την Πάτρα) που έγραφε ΛΗΞΟΥΡΙ και που είχε για επιβάτες 37 Ληξουριώτες, έναν απο το Πυργί, 3 Σαμικούς και έναν Θιακό (εμένα). Ανεβήκαμε τα ωραία ψευδοομηρικά στενά του Πόρου, κολλήσαμε πίσω απο δύο τρείς “γουρούνες” μεταφοράς τσιμέντου του ΤΙΤΑΝΑ, ένας μπάρμπας που κατέβαινε στο Πυργί είχε χάσει τις βαλίτσες του που πήγαιναν με άλλο λεωφορείο στο Αργοστόλι και στις 17.00 μ.μ. έφτασα στη Σάμη, όπου αποχαιρέτησα τους 37 Ληξουριώτες συνεπιβάτες μου, που μέσω Πυλάρου θα έφταναν γύρω στις 18.30 μ.μ. στα σπίτια τους!!!! Εμένα με περίμενε ο Ζαχαράτος να με περάσει απέναντι γιατί είχε κάλμα και μου είχαν πληρώσει την διαδρομή. Τελικά άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου στις 18.00 μ.μ. περίπου. Σύνολο χρόνου επιστροφής: 5.30 ώρες. Σύνολο εξόδων: 200 € περίπου!!!!
ΗΘΙΚΑ ΕΠΙΜΥΘΙΑ:
1.Τα νησιά μας είναι όμηροι του πιό επιθετικού εφοπλιστικού κεφαλαίου που γνώρισαν μέχρι σήμερα, που δεν λογαριάζει ηλικίες, έξοδα, χρόνο, κόπο, παρά μόνο την αύξηση των κερδών του και
2.Οι Ληξουριώτες έχουν χιούμορ και είναι πανέξυπνοι, αλλά κάνουν μόνο διαπιστώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου