Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Εργαζόμενοι στα ιχθυοτροφεία απαντούν στον Καλούδη
(από e-kefalonia.gr)

Αξιότιμε κύριε Καλούδη,
Αναγνώσαμε με πραγματικό ενδιαφέρον τις απόψεις που εκφράσατε σε πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο για την επιχείρηση στην οποία εργαζόμαστε, τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς στον Κόλπο του Αργοστολίου. Δίχως αμφιβολία, σας αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και πολλά μπράβο για το θάρρος σας να εκφράζετε δημόσια την άποψη σας χωρίς να κρύβεστε πίσω από «ένοχες σιωπές» και άλλα τερτίπια…
Εμείς ειλικρινά σας συγχαίρουμε για το πολιτικό σας θάρρος, για το θάρρος της γνώμης σας. Και ας είναι η γνώμη σας στον αντίποδα των δικό μας συμφερόντων αφού, ούτε λίγο ούτε πολύ, λέτε ότι πρέπει να ΚΛΕΙΣΟΥΝ τα ιχθυοτροφεία και μείς να πάμε στο σπίτι μας ΑΝΕΡΓΟΙ.
Το τίμημα της ανεργίας, το τίμημα του να μην έχει φαγητό το οικογενειακό τραπέζι το μεσημέρι, το τίμημα του να σου βγάζουν την πρώτη (και μοναδική) κατοικία στο σφυρί, είμαστε έτοιμοι να το πληρώσουμε στην περίπτωση που και εσείς, συνεχίζοντας τις σκέψεις που εκφράσατε στο Περιφερειακό Συμβούλιο, τεκμηριώσετε τα περί καταστροφής του περιβάλλοντος και της θάλασσας στον Κόλπο του Αργοστολίου και της ανάγκης να κλείσουν τα Ιχθυοτροφεία.
Καμιά φορά, η αλήθεια από τη συκοφαντία απέχει ελάχιστα. Η τεκμηρίωση, τα στοιχεία, τα λογικά επιχειρήματα είναι μια καλή κρησάρα για να βοηθήσουμε τον πολίτη να καταλάβει που βρίσκεται η αλήθεια και που το ψέμα και η πολιτική σκοπιμότητα.
Αξιότιμε κύριε Καλούδη,
Τα Ιχθυοτροφεία στο Αργοστόλι λειτουργούν ήδη 30 χρόνια δίνοντας δουλειά και μεροκάματα σε εκατοντάδες οικογένειες Κεφαλλονιτών. Τριάντα χρόνια ακούμε ότι ο Κόλπος του Αργοστολίου καταστρέφεται από τα Ιχθυοτροφία. Τριάντα χρόνια οικολογικής καταστροφής αλλά ο Κόλπος είναι ακόμα στη θέση του.
Την τελευταία μάλιστα δεκαετία της υποτιθέμενης οικολογικής καταστροφής που προκαλούν τα Ιχθυοτροφεία, επέστρεψαν μαζικά οι χελώνες Caretta-caretta στον Κόλπο του Αργοστολίου. Πολλά ζευγάρια χελωνών Caretta-caretta αποτελούν τουριστική ατραξιόν καθημερινά στην προκυμαία του λιμανιού του Αργοστολίου. Σας προσκαλούμε να τα δείτε και να φωτογραφηθείτε μαζί τους όπως κάνουν οι χιλιάδες τουρίστες που μας επισκέπτονται αφού ο «οικολογικά κατεστραμμένος» Κόλπος του Αργοστολίου έχει την τύχη πρόσφατα να φιλοξενεί με επιτυχία ένα απειλούμενο είδος που είναι εγγεγραμμένο στο Διεθνές Κόκκινο Βιβλίο των απειλούμενων ειδών. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι, την περίοδο που προηγήθηκε της επιστροφής της χελώνας στον Κόλπο του Αργοστολίου, έκλεισε το εργοστάσιο της ΔΕΗ και απέκτησαν Βιολογικούς Καθαρισμούς οι πόλεις του Αργοστολίου και του Ληξουρίου.
Κύριε Καλούδη,
Φέτος για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, στον «οικολογικά κατεστραμμένο λόγω Ιχθυοτροφείων» Κόλπο του Αργοστολίου βρήκαν ξανά καταφύγιο οι φώκιες Monachus-monachus, ένα είδος που συγκαταλέγεται στα σπανιότερα και πλέον απειλούμενα ζωικά είδη του πλανήτη και χαρακτηρίζεται ως κινδυνεύον με αφανισμό από την Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης. Φέτος, δεκάδες πρωινά, στην προκυμαία του Αργοστολίου επικρατούσε συνωστισμός από ντόπιους και τουρίστες που προσπαθούσαν να φωτογραφήσουν και να ταΐσουν τη φώκια με ψάρια.
Αν κάνετε μια βόλτα στο «οικολογικά κατεστραμμένο από τον Ιχθυογεννητικό Σταθμό» Λιβάδι Ληξουρίου και στον «οικολογικά κατεστραμμένο από τα Ιχθυοτροφία» Κόλπο του Αργοστολίου ίσως αν είστε τυχερός μπορεί να δείτε και άλλα θαυμαστά πράγματα, κύριε Καλούδη όπως σπάνια υδρόβια πτηνά, δελφίνια κλπ. Αν είχατε έναν αξιόπιστο «ανταποκριτή» στην Κεφαλονιά, όλα τα παραπάνω θα σας ήταν ήδη γνωστά.
Το έλλειμμά σας λοιπόν συνίσταται στην αξιοπιστία του Κεφαλλονίτη «ανταποκριτή» σας. Σας τιμά όμως το γεγονός ότι έχετε το θάρρος της γνώμης σας. Κάτι που δεν φαίνεται να το έχουν άλλοι οι οποίοι σιωπούν «ένοχα» ή τυλίγονται με το «λευκό» της παρθενίας πιστεύοντας έτσι ότι θα μείνουν στο απυρόβλητο.
Εμείς οι εργαζόμενοι στα Ιχθυοτροφεία του Κόλπου του Αργοστολίου, θα θέλαμε να ξέρουμε την άποψη του Νο2 της Επτανησιακής Αναγέννησης, του Περιφερειακού Σύμβουλου κύριου Μάκη Φόρτε; Είναι και θέση του κ. Φόρτε η άποψη του κ. Καλούδη για τα ιχθυοτροφεία στον Κόλπο του Αργοστολίου, ότι δηλαδή πρέπει να ΚΛΕΙΣΟΥΝ;
Η ερώτηση είναι απόλυτα σαφής και δεν αφήνει περιθώρια για ελιγμούς και παρανοήσεις. Καταδικάζει ή επιδοκιμάζει τις θέσεις του κ. Καλούδη ο κ. Μάκης Φόρτες; Έχει το πολιτικό θάρρος και το πολιτικό ανάστημα να τοποθετηθεί δημόσια και ξεκάθαρα;
Ας βρει λίγο χρόνο ο κύριος Μάκης Φόρτες ανάμεσα στα δεκάδες άρθρα που γράφει για τα ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΣΠΑ να μας απαντήσει για αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα. Κύριε Φόρτε, υπάρχουν και άλλα πράγματα που χρίζουν πολιτικού σχολιασμού πέρα από το ΕΣΠΑ το οποίο φαίνεται να εξελίσσεται σε έμμονη ιδέα για εσάς.
Όλη αυτή η αρθογραφία σας για τις θαυματουργές ιδιότητες των έργων του ΕΣΠΑ που θα μας λύσουν όλα τα προβλήματα και θα μας βγάλουν από την κρίση, έχει αρχίζει να θυμίζει λίγο την υπόθεση με Το Νερό του Καματερού.
Για του νεότερους αλλά και για αυτούς που έχουν ξεχάσει … θυμίζουμε ότι ο τότε 36χρονος δικηγόρος Γιώργος Kαματερός έκανε την εμφάνιση του στην επικαιρότητα το Φεβρουάριο του 1976, υποστηρίζοντας ότι βρήκε το φάρμακο για τη θεραπεία του καρκίνου. Ήταν ένα ιαματικό νερό που ο ίδιος εμπλούτιζε με μείγμα μεταλλικών στοιχείων και που ανέβλυζε κάπου στους βράχους της ιδιαίτερης πατρίδας του Γιώργου Καματερού, στο νησί της Κω (που συμπωματικά? είναι και πατρίδα του μέγα θεραπευτή Ιπποκράτη!).
Το θέμα του νερού του Καματερού έλαβε τεράστιες διαστάσεις, αφού τα τότε μεγάλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (εφημερίδα Τα Νέα κλπ) το πρόβαλλαν με θετικά σχόλια συνεχώς. Γρήγορα, χιλιάδες κόσμου συνέρρεε στις ομιλίες του Καματερού όπου ο πονηρός δικηγόρος μοίραζε δωρεάν το φάρμακό του. Το φιάσκο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να διακοπούν ακόμη και θεραπείες παιδιών που έπασχαν από λευχαιμία, ενώ καταγράφηκε και ένας θάνατος. Τελικά το νερό του Καματερού άφησε δυστυχώς αλώβητη την απειλή του καρκίνου.
Να θυμηθούμε τώρα τι καλό μας έχουν κάνει τα εκατομμύρια ευρώ που «επενδύθηκαν» από τα ΕΣΠΑ και τα ΚΠΣ για να φτιαχτεί η μαρίνα του Αργοστολίου; Πεταμένα λεφτά που σαπίζουν σε μια εντελώς λάθος θέση για Μαρίνα. Ποιος τρελός θα πάει να δέσει απέναντι σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης; Όταν κατέβει από το κότερο, πού θα πάει για φαγητό και ψώνια; Στο Δράπανο; Ποιος τοπικός πολιτικός παράγοντας εμπνεύστηκε αυτό το αναπτυξιακό έργο; Ξέρετε πολλές περιπτώσεις που οι Μαρίνες είναι αποκομμένες από τις πόλεις στις οποίες κατασκευάζονται; Όμως, όταν φτιαχνόταν η Μαρίνα, παρουσιάστηκε από κάποιους, ως το Νερό του Καματερού που θα θεράπευε την καχεκτική αγορά του Αργοστολίου.
Να θυμηθούμε τώρα τι καλό μας έχουν κάνει τα εκατομμύρια που «επενδύθηκαν» από τα ΕΣΠΑ και τα ΚΠΣ για να φτιαχτεί η Εθνική Οδός Δειλινάτων – Σινιόρι μέσω Φάλαρης. Η τέλεια ορθολογική ιεράρχηση των αναγκών οδοποιίας του νησιού μας. Αφού φτιάξαμε τους δρόμους για τα λιμάνια της Σάμης και του Πόρου με διπλές λωρίδες κυκλοφορίας και διαχωριστική νησίδα στη μέση, βάλαμε χέρι στα οδικά προβλήματα της ορεινής Κεφαλονιάς. Πεταμένα εκατομμύρια σε ένα δρόμο που χρησιμοποιούν 20 αυτοκίνητα την ημέρα. Πώς και δεν σκέφτηκε κανένας έμπειρος αυτοδιοικητικός ότι ο βασικότερος παράγοντας που επηρεάζει το μέγεθος της συμβολής μιας υποδομής στην τοπική ανάπτυξη είναι ο βαθμός χρήσης της υποδομής;
Και μια και ο λόγος για τη χρήση της υποδομής του δρόμου, να πούμε ότι μετά την κατασκευή της Εθνικής Οδού Δειλινάτων – Σινιόρι, παρατηρήθηκε μια ασυνήθιστη αύξηση στη παραγωγή αγελαδινού γάλακτος στη περιοχή της Φάλαρης που ήταν ανεξήγητη για τους ντόπιους κτηνοτρόφους οι οποίοι δεν είχαν κάνει καμία αλλαγή στα σιτηρέσια των αγελάδων. Η αυξημένη παραγωγή γάλακτος χάθηκε ξαφνικά και πάλι μετά από λίγα χρόνια όταν στο δρόμο της Φάλαρης προστέθηκε συρματόπλεγμα δεξιά και αριστερά. Τότε λύθηκε και το μυστήριο.
Τις κρύες μέρες του χειμώνα με ηλιοφάνεια, η άσφαλτος απορροφάει μεγάλα ποσά θερμότητας από τον ήλιο. Μόλις η θερμοχωρητικότητα της ασφάλτου κορεστεί, αρχίζει να αποδίδει τη θερμότητα στο περιβάλλον όπως ακριβώς κάνει ένα καλοριφέρ. Τα ζώα που είναι σίγουρα ορθολογικότερα από τους πολιτικούς μας, το έχουν αντιληφθεί αυτό, για αυτό βλέπουμε συχνά στην άσφαλτο ξαπλωμένα μοσχάρια, κατσίκια, λαγούς και όλα τα υπόλοιπα. Ήταν λοιπόν ένα καλοριφέρ για τις αγελάδες η άσφαλτος που τις προστάτευε από το κρύο εξοικονομώντας ενέργειας, μειώνοντας τις ανάγκες καύσης λίπους για θέρμανση και αυξάνοντας το διαθέσιμο λίπος για παραγωγή γάλακτος. Δυστυχώς, η περίφραξη του δρόμου κατέστησε απαγορευτική τη χρήση της οδού της Φάλαρης από τις αγελάδες. Μοιραία επήλθε μείωση της παραγωγής γάλακτος και πτώση των διαθέσιμων εισοδημάτων των ντόπιων κτηνοτρόφων.
Αλλά και το καλοκαίρι ο δρόμος της Φάλαρης ήταν χρήσιμος. Το καλοκαίρι η άσφαλτος απορροφά τεράστια ποσά θερμότητας. Κατά τις απογευματινές και βραδινές κυρίως ώρες, όταν η άσφαλτος αρχίζει να εκπέμπει θερμότητας στο περιβάλλον, ξανά βλέπουμε τα ζώα ξαπλωμένα στη μέση του δρόμου, πάνω στην καυτή ακόμη άσφαλτο. Γιατί γίνεται αυτό αφού δεν κρυώνουν το καλοκαίρι;
Η εξήγηση είναι απλή. Ενώ το χειμώνα ο κύριος «ενοχλητικός» παράγοντας για τα ζώα είναι το κρύο, το καλοκαίρι βρίσκονται σε έξαρση οι ψήλοι και τα τσιμπούρια. Οι ψήλοι και τα τσιμπούρια δεν αντέχουν σε θερμοκρασίες άνω των 45 βαθμών κελσίου. Γι’ αυτό άλλωστε οι γιαγιάδες μας και οι παππούδες μας που δεν διέθεταν αντιψηρικά σπρέϊ, έβραζαν τα ρούχα στη χύτρα. Όχι για να πνίξουν τους ψήλους αλλά για να τους κάψουν! Τα ζώα που υποφέρουν από τους ψήλους και τα τσιμπούρια, βρίσκουν πραγματική ανακούφιση πάνω στην καυτή άσφαλτο τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού.
Όλα τα προαναφερόμενα οφέλη στη κτηνοτροφία που είχε ο δρόμος της Φάλαρης έχουν πλέον αρθεί από την τοποθέτηση του συρματοπλέγματος. Παραμένουμε αισιόδοξοι ωστόσο. Στο μέλλον μπορεί να ανακύψει κάποια άλλη, πιο «χρήσιμη» χρήση του δρόμου της Φάλαρης ή του συρματοπλέγματος του δρόμου της Φάλαρης.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου