Στην πόλη των φαντασμάτων…..

July 16th, 2012 → 6:09 am @ Kefalonia_News

(από kefaloniaphotonews)

Σ’ αυτή την πόλη που είχε πέσει η κατάρα του τοτινού θεού της….
Κυκλοφορούν ανελεύθερα κάποια φαντάσματα…
Οι άταφοι (πολιτικοί) νεκροί, οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες, οι υποσχέσεις που δεν κρατήθηκαν, τα σχέδια που ματαιώθηκαν.
Τρομοκρατούσαν τους ζώντες.

Επειδή οι ελπίδες είχαν ανασταλεί, τα φαντάσματα έβρισκαν τόπο να προφυλαχθούν από τον άνεμο και να εξορμούν κάθε βράδυ, καμιά φορά και ντάλα μεσημέρι, τρομοκρατώντας τους, έτσι κι αλλιώς, απελπισμένους.
Το παρελθόν στοιχειωμένο έψαχνε τρόπο να εκδικηθεί.

Όλες εκείνες οι γλυκές μορφές που είχαν περάσει από αυτά τα μέρη, που είχαν δώσει τη δροσιά και τη λεπτή ψυχή τους για να νικηθούν οι προλήψεις…
Ήρωες κάποιων παραμυθιών που ζωντανεύουν μπροστά στη σημερινή αθλιότητα, πάντα στις καλύτερες μας ώρες, ήρωες των θρύλων , των ανυπότακτων ορέων – είχαν αποσυρθεί.
Από μια πόλη φάντασμα.

Το τοπίο έχει αγριέψει τελευταία επικίνδυνα.
Βλέπεις αγριεμένους ανθρώπους..
Έβγαλαν νύχια για να κατασπαράξουν ό,τι έχει απομείνει .
Άπλωναν βέβηλα τα χέρια τους στην ιστορία.
Τελευταία από τα έγκατα της γης ερχόταν μια βουή και μια οσμή «σαν από θειάφι».
Μια αποφορά που προκαλούσε ζαλάδες, αρρώστιες μεταδοτικές, σαν λοιμός της ψυχής.

Σιγά σιγά οι μεγάλες ελπίδες ήδη αρχίζουν να αποσύρονται.
Άλλοι έχουν περάσει στην παρανομία για να σωθούν.
Μας διηγούνται άλλα παραμύθια για να μας ξεγελάσουν.
Άγρια κι ανούσια.
Πλην όμως, αυτά είχαν επικρατήσει.
Σε μια πόλη φάντασμα.

Αυτή η πόλη έμενε έρμαιο των βρικολάκων.
Που κάθε βράδυ έβγαιναν ανελλιπώς και άρπαζαν επτά αγόρια και κορίτσια να μολύνουν. Κάθε βράδυ.
Έτσι που κινδύνευε το γένος.

Μέσα σ’ αυτό το φόβο ζούσε η πόλη φάντασμα.
Κι αν τώρα, εγώ «σας μιλώ με μύθους και παραβολές» δεν είναι για να σας τρομάξω.
Από καιρό δεν τρομάζετε πια.
Μπροστά σ’ αυτά τα οποία συμβαίνουν.
Ούτε κλαίνε τα μάτια σας, ακόμα κι αν σπαράζει η ψυχή κι ο νους σας.

Παρά, είναι για να σας εμπιστευτώ ένα συνωμοτικό σχέδιο.
Που θα μας βγάλει από το λαγούμι του τρόμου.
Που θα διώξει τις προλήψεις και θ’ αναστήσει τις νεκρές εικόνες.
Θα επιστρέψει τις εξόριστες ελπίδες.

Όχι τώρα να μπλέκουμε με βασιλιάδες, φασουλήδες και χατζηαβάτηδες.

Φυσικά, το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην επιδεικνυόμενη ελαφρότητα που κατοικοεδρεύουν στο Μέγαρο του Αργοστολίου.
Δεν έγκειται στα πάρτυ και στις πανηγυρικές επικυρώσεις του Τίποτα.
Ούτε στις πόζες και τις φωτογραφήσεις αυτού του απίστευτου κόσμου, που δεν γνωρίζει σχεδόν να κάνει τίποτ’ άλλο, παρά να απεικονίζεται εν κενώ.

Τώρα βέβαια, μονοπωλούν σχεδόν, όχι μόνο τα μάτια μας αλλά και τη σκέψη μας, και κάποιων ανθρώπων την ύπαρξη.
Μέχρι πότε όμως;
Ακούγονται κάποιοι τριγμοί τελευταία από τη μεριά της Πλατείας.
Είμαστε θεατές συναρπαστικών …..ανταγωνισμών.

Η πόλη φάντασμα σε πλήρη απραξία, που μας καθηλώνει.
Επιτέλους, ας μας απασχολήσουν σκέψεις και πράξεις, ώστε να πάρουν τα γεγονότα τις πραγματικές τους διαστάσεις.
Η μπόχα, ο μιασμένος αέρας από τα σαπισμένα πτώματα λέξεων και ιδεών που χρειάζονται αερισμό, η ασημαντότητα που γίνεται κυρίαρχη και η μνήμη που ξοδεύεται σε νοσταλγίες.
Και η αντιπολίτευση σταδιακά αποσύρεται, σε μια σιωπή ματαιότητας, παραδοχής και γιατί όχι, υπολογισμού.
Τα τελευταία γεγονότα, όσα άρθρα και να «τυπώσουν», δυστυχώς δεν μπόρεσαν να πείσουν.
Μια απλή αξιοπρεπή δικαιολογία εκφράζουν..

Με μύθους και παραβολές σας μίλησα σήμερα.
Στο σημείο αυτό που έχουμε φτάσει.
Δεν μπορείς να σκεφτείς με τι τρόπο ν’ αντιδράσεις.
Σε μια πόλη φάντασμα.
Ο ηγέτης αυτού του τόπου, παραδόθηκε.
Το μόνο που θέλει είναι να μην μπει φυλακή.
Ό,τι θέλετε κάνετε, μόνο φυλακή να μην με βάλετε, φέρεται να είπε.
Για την Κεφαλονιά, τέτοια συνέχεια κανείς δεν περίμενε.

Επιτέλους θα πρέπει να μιλήσουμε.
Κάποιος να μιλήσει.

Να βγούμε κόντρα σ’ αυτή την ατέλειωτη…. ομοιομορφία και το ομόφωνο χειροκρότημα.
Αλίμονο, πια μ’ αυτόν τον απίθανο κοσμοπολίτικο μαϊντανό και την καθολική αμνησία.
Η ιδεολογία του «έλειπα» τελευταία κυριαρχεί.
Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Αυτοί που «έλειπαν» τόσο καιρό είναι οι κυρίαρχοι.
Η εποχή της ελαφρότητας και της σιωπής.

Γεια σας.